Ik geloof niet dat er nog één plant in onze aquaria is, die zoveel naamveranderingen heeft ondergaan als de Sagitariasoorten.

De Echinodorus natans bijvoorbeeld, werd vroeger de Sagitaria natans genoemd, deze plant heeft zich gelukkig in een ander genus kunnen plaatsen, maar is tenslotte toch in dezelfde familie gebleven, namelijk de Alismataceae.

De Sagitaria komt zowat overal voor. Wij vinden hem hoofdzakelijk in Noord- en Zuid Amerika, maar ook in de tropen, subtropen, Azië en zelfs in Europa is hij te vinden. Al zijn er dan soorten bij die niet bepaald geschikt zijn voor onze aquaria, gezien hun grootte.

Al dikwijls hebben wij gehoord onder de liefhebbers : “Dat is een crypto, dat is Hygrophila en dat is een Sagitaria.”

Waarom nu juist Crypto en Hygrophila hierbij gehaald? Bij de Crypto is het al zo moeilijk om met juistheid te zeggen, welke soort het nu eigenlijk wel is. Hygrophila, daar is men het nog lang niet over eens, vooral dan wat het polisperma betreft, daar men nog geen bloemvorming heeft kunnen bewerkstelligen. Tenslotte hebben we dan nog de naam Sagitaria

Men zou het hoofd verliezen bij het zien van al de namen die men er vroeger aan gegeven heeft en die misschien – ik weet niet waar of hoe – nog in zwang zijn.

Zo telde ik in een boek over aquariumplanten niet minder dan 97 namen van Sagitariaplanten, waaronder het grootste gedeelte met niet meer gangbare namen. De Sagitaria latifolia zou niet minder dan zestien namen gehad hebben vooraleer hij aan zijn huidige naam toe was. Van verwarrende poëzie gesproken.

Sagitariaplanten maken een jeugdstadium door (onderwatervorm) en komen dan tot hun volwassen toestand (bovenwatervorm).

Willen wij de jeugdvorm behouden dan moeten wij die planten een hoge waterstand, een voedselarme bodem en weinig licht toebedelen.

Wanneer wij echter bloemvorming willen bekomen met de daaraan verbonden bovenwatervorm, dan zullen wij juist het tegenovergestelde moeten toepassen namelijk : lage waterstand, een voedselrijke bodem en veel licht (vooral blauw licht).

De Sagitaria graminae Michaux is misschien wel de enige die gemakkelijk van de andere te onderscheiden is in zijn jeugvorm. Deze plant heeft opvallend dunne bladeren daar waar de andere sagitariasoorten er veel dikkere hebben. En toch is het misschien weer niet zo gemakkelijk, vermits die graminae dan, in ons aquarium, door onszelf verkeerdelijk de benaming van Vallisneria heeft gekregen.

Daar raadplegen wij dan de verschillen tussen de Sagitariagroep en de Vallisneriagroep.

Over het algemeen zijn de Sagitariasoorten in hun jeugdvorm slecht uit elkaar te houden. In sommige gevallen kan de nervatuur ons uit de knel helpen. Hier is dan echter een goede handleiding of zeer onderlegd persoon geboden om met een bepaalde zekerheid te kunnen vaststellen met welke soort wij te doen hebben.

Ik heb hier slechts willen aantonen hoe moeilijk het is, recht voor de vuist te kunnen zeggen : “dat is de juiste naam van die plant”. Vooral dan wanneer het gaat om planten zoals de Sagitaria, Vallisneria, Crypta, Miriophyllum, Potamogeton, Najas, Nupharsoorten, Echinodorus, Aponogeton en nog zoveel andere planten om niet te zeggen praktisch alle waterplanten.

Wij kunnen ons wel in de meeste gevallen bepalen tot het eerste gedeelte van de naam, maar hoeden wij ons voor de verdere, al te vaak verkeerdelijke bepalingen van de volledige naam.

’n Ouwe Panchax

Sagitaria soorten